درباره بادمجان
بادمجان گیاهی از خانوادۀ بادنجانیان است. ایران یکی از 5 کشور تولید کنندۀ بادنجان در جهان است و هر ساله بادمجان صادراتی ایران در بازار میوۀ جهان سهمی دارد. بادمجان به انگلیسی eggplant یا aubergine نامیده میشود. بادنجان منشا هندی دارد و در هند به پادشاه سبزیجات معروف است. آن را بیگن میگویند. به همین دلیل به نظر میرسد میان بادمجان یا بادنجان، لغت بادنجان در نوشتار صحیح باشد، چرا که پس از ورود این میوه به ایران آن را بادنگان خواندند و سپس در زبان محاوره به علت راحتی گفتار به بادمجان تغییر شکل یافته است.
بادمجان انواع مختلفی دارد.
بادمجان انواع مختلفی دارد و طیف رنگی پوست آن از سفید تا سیاه متغیر است. بادمجان که ما می شناسیم پوستی به رنگ بنفش تیره و براق دارد و هر چقدر تازه تر باشد پوست آن نازکتر و براقتر است.
طبع بادمجان گرم و خشک است. با این حال سودا را در بدن افزایش می دهد. فواید بادمجان اگر به اندازه و با مصلح آن مصرف شود بسیار است.
با دانستن این خواص بادمجان تغذیه تان تغییر خواهد کرد
بادنجان یک وعدۀ غذایی مناسب برای انسان است. این میوه فیبر زیادی دارد و علاوه بر این منبع آنتی اکسیدان، ویتامین و مواد معدنی است. فیبر برای تناسب اندام، دستگاه گوارش و سلامت قلب لازم است. در ادامه با خاصیت بادمجان سیاه برای سلامتی پوست و مو و لاغری آشنا خواهیم شد.
یکی از خواص بادنجان برای درمان خشکی پوست است. میتوان با نصف فنجان بادنجان رنده شده، 2 قاشق آب آلوئه ورا و 1 قاشق چایخوری عسل یک ماسک صورت درست کرد و به مدت 10 – 15 دقیقه برای درمان خشکی پوست در زمستان استفاده کرد. عصارۀ بادنجان بر روی سوختگی، زگیل، عفونتهای التهابی، گاستریت، استوماتیت و آرتریت اثر مثبت داشته است.بادنجان با دفع سموم و پاکسازی کبد، به روشن شدن پوست کمک میکند. همچنین به علت داشتن آنتیاکسیدان در بازسازی سلولهای پوستی مؤثر است. ولی در صورتی که فرد مزاج سودایی داشته باشد مصرف زیاد بادنجان میتواند باعث ایجاد لکههای پوستی شود.
بادنجان در تقویت و رشد مو تأثیر مثبت دارد. میتوان از آب بادنجان برای شست و شوی مو و تهیۀ ماسک مو استفاده کرد. این کار باعث درخشندگی و ترمیم مو خواهد شد. آنزیم های موجود در بادنجان هم باعث تقویت فولیکولهای مو می شود. بادنجان آب بسیاری هم دارد و همین آن را به یک ترمیم کنندۀ مناسب برای خشکی مو تبدیل میکند.
بادنجان حاوی پلی فنول و آنتوسیانین و اسید کلروژنیک است. این مواد از بدن در برابر سرطان محافظت می کنند. به این ترتیب که جلوی آسیب های مربوط به رادیکال های آزاد را می گیرند و همین باعث می شود تا تومورها و سلول های سرطانی مهلت رشد و تکثیر نداشته باشند. آنتوسیانین کارکرد آنزیم هایی را که به گسترش سلول های سرطانی کمک می کند، مختل می نماید.
بادنجان فاقد کلسترول و چربی است. افرادی که قصد کاهش وزن دارند می توانند آن را در وعده های غذایی اصلی خود جای دهند. فیبر موجود در بادنجان مانع ترشح گرلین می شود. گرلین هورمونی است که پیام گرسنگی را به مغز می برد. بادنجان با پر کردن معده اشتها را کاهش می دهد.فواید بادمجان در بدنسازی نیز به همین خاصیت آن بر میگردد. یعنی فیبر بالا و کالری کم آن برای ورزشکارانی که باید در مدت مشخصی وزن خود را کاهش دهند، مناسب است. فیبر در روان کردن حرکات گوارشی مؤثر است و از پرخوری جلوگیری می کند. مواد مغذی بادنجان عضلات را هم برجسته و تکه می کند.
مواد مغذی در بادمجان چیست؟
ارزش غذایی و خواص بادمجان در یک فنجان به صورت خرد و پخته شده معادل 96 گرم حاوی 33.6 کیلو کالری، 8.3 گرم کربوهیدرات، 2.4 گرم فیبر، 10.6 میلی گرم منیزیم، 14.4 میلی گرم فسفر، 117 میلی گرم پتاسیم، 13.4 میلی گرم فولات، 9 میلی گرم کولین و 21 میکرو گرم بتاکاروتن است. این مواد در سلامت قلب، تعادل کلسترول خون و محافظت از سلول های مغزی مؤثرند. تحقیقات نشان داده اند آنتی اکسیدان های موجود در بادنجان در کاهش خطر ابتلا به کبد چرب تأثیر مثبت داشته است.
خواص و مضرات بادمجان برای پوست، مو، سرطان و دیابتی
بادمجان در کنار خواص خوراکی و روزمره برای مصارف دارویی و صنعتی نیز کارکرد دارد. به عنوان مثال در چین بادنجانی کشت می شود که از آن برای تهیۀ رنگ استفاده می کنند. در کنار خواص متعدد، ضرر بادنجان در صورت مصرف نادرست به جای خود باقیست. در ادامه با معرفی خواص و مضرات بادمجان، دیدگاهی درست از نحوۀ مصرف صحیح این مادۀ مغذی به دست خواهیم آورد.
خواص بینظیر کلاهک بادمجان که به تازگی کشف شده است!
کلاهک بادمجان یا قسمتی که به ساقۀ بادنجان متصل است، خواص بیشماری دارد. این قسمت حاوی مقادیر زیادی ویتامین A و B2 است که برای سلامت چشم، تقویت قرنیه و جلوگیری از نابینایی متأثر از پیری چشم مفید است.
مصرف آب کلاهک بادنجان برای کم خونی دوران قاعدگی خاصیت دارد. جوشاندن 5 تا 6 کلاهک در آب و سپس صاف کردن آن بواسیر را درمان می کند. مطالعات نشان داده است همین جوشانده برای کنترل قند در افراد دیابتی مؤثر است. سطح انسولین را متعادل می کند و از افزایش ناگهانی قند جلوگیری میکند. در نتیجه خطر ابتلا به دیابت را هم کاهش می دهد. کلاهک بادنجان همانند بادنجان حاوی آنتی اکسیدان و فیبر است. یعنی در دفع سموم نقش دارد. فیبر اسید معده را متعادل می کند و از اختلالاتی مانند زخم و ورم معده و رفلاکس جلوگیری می کند. یکی دیگر از کارکردهای آن دفع باکتری های مضر از روده است.
آشنایی با 9 ضرر زیاد خوردن بادمجان
برخی افراد نباید بادنجان بخورند و یا در مصرف آن زیاده روی کنند. بادنجان حاوی ناسونین است. ناسونین یک مادۀ گیاهی است که به آهن متصل می شود و آن را از سلول خارج میکند. این فرآیند کیلاسیون آهن نامیده میشود. اگرچه برای افرادی که با مشکل ازدیاد ذخیرۀ آهن مواجهند کیلاسیون ضرری ندارد ولی افرادی که سطح آهن پایینی دارند با خوردن بیش از حد بادنجان دچار مشکل می شوند. بادنجان حاوی اندکی آلکالوئید است.
آلکالوئید از گروه سولانین است که مصرف بیش از حد آن می تواند سمی باشد. زمانی که گیاه در حال رشد است سولانین از آن مراقبت می کند. اگر برگ یا غدۀ گیاه در این حالت خورده شود فرد دچار علائمی چون سوزش گلو، حالت تهوع، استفراغ و آریتمی قلب می شود که حالتی کشنده دارد. البته مقدار کم تا متوسط بادنجان مشکلی ایجاد نخواهد کرد.
بادنجان دارای ترکیباتی است که در برخی افراد باعث واکنش آلرژیک می شود. این واکنش به صورت کهیر، تورم و مشکل در تنفس خود را نشان می دهد. در بادنجان اگزالات وجود دارد. برخی افراد با جذب اگزالات دچار سنگ کلیه می شوند. کسانی که مزاج صفراوی دارند بهتر است بادنجان نخورند. مصرف بیش از حد بادنجان به علت درصد بالای فیبر و پتاسیم باعث ناراحتی معده و اسهال می شود.
کسانی که تحت درمان داروهای ضدافسردگی هستند از خوردن بادنجان پرهیز کنند چرا که در روند درمان اختلال ایجاد می کند. مصرف زیاد بادنجان سودا را در بدن زیاد می کند.